سیره ی علوی-ادعیه ی قرآنی ۵

پروردگار من،مرا در جای صدق و از جایگاه صدق بیرون بر،ومرا از سوی خویش حجتی یاری کننده فرست.[۱]

و ایوب زمانیکه ندا کرد پروردگارش که به من آزار رسیده و تو رحم کننده ترین رحم کننده ای.[۲]

ای پروردگار من،مراتنها مگذار و تو بهترین وارثی.[۳]

و بگو ای پروردگار من ،بیامرز و رحمت آور ،تو بهترین رحمت آوری.[۴]

ای پروردگار ما،شکنجه دورخ را از مابگردان همانا که شکنجه آن سخت است. [۵]