فاستقم فاستقم کما اُمِرت
تقوی این است
تقوی این است که اگر ماهواره ای از تمام اعمال شما مخفیانه فیلم بگیرد و یک هفته هر کاری که کرده‌اید ضبط شود بعد به شما بگویند که دیشب اعمال شما را تلویزیون نشان داد و در تمام ایران پخش شد. اگر ناراحت شدید و گفتید ای وای آبرویم رفت همه کارهایی که نباید می‌کردم، معلوم می‌شود بی‌تقوا هستید. اما اگر ناراحت نشدید و گفتید ما که کار بدی نکرده‌ایم، معلوم می‌شود باتقوا هستید.
انسان گناهکار مریض است، همانطور که مریض از بهترین غذاها بدش می‌آید انسان گناهکار هم از نماز و عبادت و دعا خسته می‌شود و به او مزه نمی‌دهد. حدیث دارد که اثر گناه بدتر از اثر چاقو در گوشت است.
گناه، انسان را ذلیل می‌کند، پیش خانواده، پیش دوست، پیش استاد، پیش همه خوار می‌شود. گناه از انسان سلب توفیق می‌کند. اگر گناه کنید باعث می‌شود از طلبگی بیرون بروید. گناه انسان را تاریک می‌کند. آدم را بد بو می‌کند و اولیای خدا می‌فهمند…
علت اینکه ما به خدا نزدیک نمی‌شویم و پیشرفت نمی‌کنیم این است که در کنار نماز و روزه، غیبت هم می‌کنیم به نامحرم هم نگاه می‌کنیم، مثل مریضی که درکنار مصرف دارو، ناپرهیزی می‌کند دوباره پیش دکتر می‌رود و می‌گوید: آقای دکتر داروها را مصرف کردم اما خوب نشدم. دکتر می‌گوید: سرخ کردنی خورده‌ای؟ می‌گوید: بله. می‌پرسد: ترشی خورده‌ای؟ می‌گوید: بله، آب یخ خورده‌ای؟ بله. دکتر هم می‌گوید به خاطر همین ناپرهیزی‌ها خوب نشدی. این هم قضیه ماست.
قدیم، بعضی از آسیاب‌ها به وسیله حیوانی کار می‌کرد الاغی را چشم‌هایش را می‌بستند و صبح تا غروب می‌چرخید تا گندم ها را آسیاب کند. غروب که چشمش را باز می‌کردند می‌دید همان جایی است که صبح بوده. حالا با خودش فکر می‌کرد که فرسخ‌ها راه رفته اما بیچاره فقط دور خودش چرخیده بود. خدا نکند ما هم اینگونه باشیم، اعمال خوب انجام می‌دهیم و فکر می‌کنیم که پیشرفت کرده‌ایم ولی متوجه نیستیم که گناه سبب شده که در جا بزنیم.
گرنه موش دزد در انبار ماست گندم اعمال چل ساله کجاست
اول ای جان دفع شر موش کن وانگهی در جمع گندم کوش کن.
(پندهای آیت الله مجتهدی تهرانی، خلاص گنج سعادت،گرد آورنده:سید علی موسوی اصفهانی)
